Imię: Mitsuo
Nazwisko: Hirayama
Status: Seke 
Rasa: Kiedyś człowiek, dzisiaj... trudno powiedzieć. Coś czym nazywają demonem.
Miejsce zamieszkania: Aktualnie błąka się tam i z powrotem w Japonii.
Wiek: Dużo, choć wygląda naprawdę młodo.
Para: Nie ma nikogo.

Wygląd: Mitsuo z wyglądu przypomina nastolatka, ale czy nadal nim jest? Kiedyś, za czasów... "żywych" miał średniej długości włosy o kolorze ciemnego blondu i troszkę krótszą grzywkę. Zaś teraz ich odcień zmienił się na bardziej ciemnoszary, są troszeczkę krótsze, a grzywka mu bardziej odrosła, zasłaniając całe lewe oko. Jego oczy były od zawsze w kolorze soczystej zieleni. Jasna cera, średni wzrost i nieco zbudowana postura. No, ale nie przesadzajmy. Przeważnie ubiera się w czarną bluzę z detalami zieleni, gdzie wewnątrz kaptura są paski o tych właśnie barwach. A spodnie, to już zależy od pogody. Raz ubiera krótsze, sięgające do kolan, a raz po same kostki. Jego obuwie to przeważnie adidasy w kolorach żółto-czarnych. I prawie nigdy nie zdejmuje swojej czarnej maski, na której jest zarysowany uśmiech z ostrymi zębami i... "krwią".

Charakter: Mitsuo dużo się zmienił od jednego zdarzenia w jego życiu... Ale to potem. Kiedyś był uśmiechniętym chłopakiem, łagodnym, który nigdy nie mógłby zrobić komuś krzywdy, ale bronić własnego honoru i bliskich - to potrafił. Sympatyczny i przyjacielski, zaś teraz... Całkiem inna osoba. Przeważnie gości u niego niezmienny wizerunek twarzy, dość poważny... lecz zdarza się, że otwiera swoje uczucia dla innych. Nadal jest łagodny, ale gdy widzi czyjś strach... Przyprawia to go o przyjemne ciarki. Czasami lubi, gdy boją się go ludzie, jednakże gdy chce się do kogoś zbliżyć, nie chciałby być wtedy uważany za "potwora". Jest dość stanowczy i mało kto da radę go przekonać, by zmienił w czymkolwiek swoje zdanie. Jest jeszcze jedna rzecz, która mu się na pewno nie zmieniła - dla swoich bliskich osób jest delikatny. Przynajmniej się stara... Czasem jest małomówny, ale to przez pewien czas, gddie co niektórzy mogą go ocenić za dość tajemniczego. Dość szybko się nudzi, więc gdy z kimś przebywa, to szybko wymyśla jakikolwiek sposób by np. ta niezręczna cisza, trwała jak najkrócej.

Historia postaci: Mitsuo żył w szczęśliwej rodzinie z małymi i codziennymi problemami. Choć nie żył w zamożnym domu i nie było mu stać na wiele rzeczy, to mu wcale to nie przeszkadzało. Zawsze twierdził, że to nie jest ważne. Miał wspierających go przyjaciół. I to głównie dla niego się liczyło. Był ogółem... dobrym dzieciakiem. Chwalili go i byli mu wdzięczni za jego pomoc. Zdarzało się, że coś zepsuł ale to był mały szczegół w porównaniu co robił dla innych. Kiedy widział, gdy ktoś kogoś krzywdził, od razu ruszał w obronie poszkodowanemu. Chociażby załagodzić trochę sytuację. Nie lubił się bić, a przemocy używał w sytuacjach, gdy naprawdę nic innego nie pomagało. Zdarzały się takie chwile, kiedy to on był ofiarą. Chociaż obrywał i to mocno, to zawsze po tym mówił bliskim "Nic mi nie jest". Nie chciał, żeby o niego się martwili. Pewnego dnia przez przypadek kogoś zabił. Jak było naprawdę? Ofiara szarpała się z Mitsuo, a wręcz to ona go atakowała. Trochę przestraszony tą całą sytuacją, popchnął go i nie zauważył, że za nim były wielkie kawałki szkła i druty, wbite w ziemię. Tamten przewrócił się i jego twarz... była przebita na wylot przez potłuczone szkło i drut. Zginął na miejscu, a Mitsuo uciekł z miejsca zdarzeń. Od tamtego zdarzenia minęło trochę czasu. Pewnego dnia wielki pożar rozniósł się po mieście. Hirayama pomógł innym uciec, ale sam nie zdążył, ponieważ rozpadający się dom i jego drewniane części spadły wprost na niego. Umarł i trafił do piekła. Choć żałował tamtej śmierci, nie mógł już cofnąć swojego losu. W czeluściach piekła był przez pewien długi czas. W ogóle nie był wstanie dowiedzieć się, ile minęło czasu od jego zgonu. Po pewnym czasie same demony, z pomocą Szatana, przemienili go w jednego z nich. Nie był tak doskonałym jak oni sami, lecz dostał parę nowych umiejętności. I w ten właśnie sposób powrócił na Ziemię. Zorientował się od razu, że dużo się zmieniło i musiał jak najszybciej upodobnić się do ludzi. Choć nic mu nie jest, kiedy nastaje mroźna zima czy upalny letni czas, nie chciałby aby inni go podejrzewali o byciu "kimś innym" niż człowiekiem i dlatego trochę zmienia swój ubiór w stosunku do odpowiedniej pogody. Później... Znudziło mu się to i jedyne co zmienia, to detale. Po tak długim czasie już go nie obchodziło co będą myśleć o nim zwykli śmiertelnicy.
Umiejętności:
~Umie bardzo szybko się przemieszczać, a wręcz teleportować się na obszar, który jest dla jego oka widoczny lub z ograniczoną długością.
~By się ukryć "przeobraża się" w cień. Dość pomocne, by nie zwracać na siebie zbyt dużej uwagi lub wyjść z miejsca zdarzeń tak, by nie być tym podejrzanym.
~Silniejszy od człowieka, lecz czasem jego energia się wyczerpuje.
~Manipulacja uczuciami, ale głównie tymi negatywnymi, a zwłaszcza jeśli chodzi o strach lecz nie zawsze mu to wychodzi, a gdy tak... To cieszy się jak dziecko.

Dodatkowe informacje:
~Zawsze trzyma w kieszeni małą "kostkę do gry" na której widują przeróżne wzory. Gdy nią podrzuca i co na niej wypadnie, to wtedy zadecyduje co zrobi z wybranym człowiekiem. A dlaczego tak robi? Z czystej ciekawości i ciągłej nudy.
~Posiada dość podejrzane i niepokojące spojrzenie... Przynajmniej tak myślą inni.
~Nie lubi gdy ktoś mu siłą ściąga jego maskę. Wtedy jest zakłopotany, jak i lekko podenerwowany.
~Od zawsze lubił jabłka.
~Z nudów obserwuje ludzi i ich własne życie, a od czasu do czasu podchodzi do nich, by zobaczyć ich z bliska. Ale i też dlatego, bo chcę kogoś nowego poznać.
~Dość samotny...
~Niezdara w kuchni! Lepiej trzymać go z daleka od piekarnika! Bo to się naprawdę źle skończy...
~Boi się stracić czy też skrzywdzić kogoś bliskiego jego sercu.
~W piekle znalazł tajemniczy amulet w swojej kieszeni, który trzyma ze sobą do dziś.