Swąd palenia go nie obudził, mieszało sie w tym miejscu tyle zapachow, ze przez sen nie wyodrębnilby tego jednego, zwlaszcza ze go nie znal. W koncu nigdy nie spalil sobie ogona. Wczesniej nawachal sie wystarczajaco duzo dymu z ogniska, to tez byl powod do nie poderwania sie z naglym krzykiem zaniepokojenia, tylko spal sobie dalej smacznie. Na szczescie zar tylko osmalil mu siersc na odcinku dziesieciu centymetrow prawie na samym koncu. Do oparzenia nie doszlo, a ciepla tez nie czul przez to, w ktorym sie wylegiwal. Bylo jednak cos co budzilo go zawsze, bo tego wrecz nienawidzial. Mianowicie lapanie za ogon. Bo tykanie w ramie jakos znosil. Byl jedynym kotołakiem w św. Albercie i zawsze wzbudzal wielka sensacje a ulubioną zabawą mniejszych pacjentów lub podopiecznych było "ile razy go pociągniecie". Dlatego też podniósł się na tyle, by się majestatycznie przeciągnąć z ziewnieciem i dopiero otworzył leniwie oczy, by ocenić delikwenta, którego zamierzał opieprzyć za zakłucanie spokoju. Po głosie poznal, że to chłopak i upewnił się gdy go zobaczył. - Żyje. - Powiedział dosyć chłodno i spojrzal na swój ogon, którego dotykal chlopak... i nagle całe wrażenie badassowego dupka poszło się kochać gdy Aito wydał z siebie przeciągłe miauknięcie rozpaczy. Z pozycji półleżacej usiadł po turecku i złapał uszkodzoną część ciała w ręce. Oglądając szkody doszedł do pewnej konkluzji. Chlopak musial go tylko wyciagnac z ogniska. W koncu lezal blisko, a czarna siersc brudzil popioł. Ale jak to wygladalo... no dobra prqktycznie nie bylo widac, ale on widzial! Bedzie trzeba uciac spalona siersc i czekac az odrosnie... - Ja pierdole bede musiał cię ogolić. - Powiedział zdenerwowanym tonem ale na końcu znowu miauknał żałosnie. Przynajmniej miał zapas bandazy w domu. Jak on sie wytlumaczy w pracy? Moze mu sie uda tak na krotko, a nie calkiem... chociaz nigdy nie byl dobry w strzyzeniu... - Mam isc z tym do fryzjera czy weterynarza? - Spojrzal w koncu na nieznajomego. Chcial zazartowac zeby sie pocieszyc. Sprawa przypalenia byla wazniejsza niz nagosc. Ale to nie znaczy, ze mu podziekuje.

Ostatnio edytowany przez Howaito (2015-08-13 14:08:57)

Spojrzal na niego spod przymrozonych powiek. No powiało... Westchnął. No co miał poradzić, taki juz po prostu miał sposób mówienia. Jego ton nigdy nie był zbyt przyjazny, czy specjalnie uprzejmy, nawet jak się starał. Jednak w takich sytuacjach jak ta widac bylo, ze to czesto tylko pozory a ze Aito sam ze soba nie potrafil byc szczery to chlodem wialo czesto. Trzepnał uchem odganiając jakąs muche, a potem się w nie podrapał. - No jasne, że świece. Pływałem, a nie będe sie opalać w bokserkach no przepraszam bardzo ale posladki innego koloru niz reszta seksowne nie sa. -   Mógł sobie pozwolić na latanie bez bielizny, jednak ręce musial zakryć. Liczył że chlopak byl zbyt zafascynowany jego ogonem by sie przyjrzec dokładnie. Zalozyl rece na torsie, by zaslonic. Czul sie zle gdy inni je widzieli, chociaz juz az tak bardzo mu to nie przeszkadzalo to pozostawaly stare przyzwyczajenia i wolal uniknac pytan. A on wydawal mu sie wyjatkowo wscibski. I gdyby tego przed chwila nie zrobil z pewnoscia rece by mu opadly na to co powiedzial chlopak. A tak tylko oklaply mu uszy. - Że słucham? Mam szampon na co mi Perwol, poza tym czy to nie jest proszek? I co to jest Maine Coon? - Skad mial wiedziec ze to jakis wielki domowy kot? Niemniej jednak mimo calej absurdalnosci tego co powiedzial wiedzial, ze chlopaka to smieszylo a on nie wiedzial o co chodzi, wiec prychnal w wyrazie rozbawienia. Niedorzecznosc, chlopak zbyt sie nakrecal. - Co ty tutaj właściwie robisz? Idź się bawić gdzie indziej może. - Przez swoje problemy z koncentracja stracil zainteresowanie i znowu zaczal uzalac sie nad ogonem. Machnal nim i wstal. - Ide plywac. - Mruknal idac do wody.

Chłopal coraz bardziej go go denerwował. Nie rozumiał tego spojrzenia i mu sie one nie podobało. Za duzo uwagi bylo na nim skupione przez co czul sie nieswojo. Poszedlby stad, ale mial wolne i chcial wykorzystac. Wiec jeszcze poplywa troche i dopiero pojdzie, moze mu sie znudzi i sobie pojdzie. - Ale ja czegos takiego nie lubie, dlatego tez jak ze mna bedzie sie ktorys chcial pieprzyc to moze i patrzec nie bedzie ale ja sie bede czul lepiej. A w ogole to po co ja ci to mowie? Nie znam cie. Idz sobie. Przyczepiles sie jak naziści do żydów. - Sarknal idac w kierunku wody. Nie zauwazyl ze powiedzial "którys" co ewidentnie wskazalo na jego zainteresowanie mezczyznami. Czasem nie wiedzial do konca co mowi a i mial problemy z pamiecia... a zreszta co mu zrobią za to? Był cholernym kotem. To już wystarczająco dziwne, więc mógł być i gejem. Zreszta ludzie od zawsze o nim gadali. Za duzo myslenia... Perwol plynem? No i co mu po tej wiedzy, perwol czy inny persil, pierze i do tego ma slozyc. Przewrocil oczami. Madrzyl sie caly czas jak dla niego. W dodatku skakal po slowniku jak dzika wsza na spidzie. - Jakbys ograniczyl zasob slow do minimum wyrazow praktycznych ewentualnie dwoch czy trzech przeklenstw jak przecietny naduzywajacy "nie" amator asertywnosci, czyli nie denerwujacy nikogo... - Sam zaczal swoj hipokrytyczny wyklad wreszcie zaklnal bo sie zagalopowal w dodatku mowil na jednym wydechu. Odetchnal i warknal na chlopaka. - Po prostu przestan tyle gadac! I nie jestem zadna hybryda! - Tak ponioslo go. Podniosl troszke glos. Ale gdyby Zack wiedzial o jego chorobie pewnie by mu wybaczyl. A tak nie wie wiec moze faktycznie po tym wybuchu da mu spokoj i sobie pojdzie. Mimo to mruknal ciche przepraszam i w koncu wskoczyl do wody. Co jak co ale nie lubil krzyczec na ludzi. Byl wtedy jeszcze bardziej zly na siebie. Zdecydowanie gdyby myslal mniej i dalby spokoj z tym co bylo kiedys, sam poczulby sie lepiej. Zanurkowal.

Wynurzyl sie odnajdujac grunt pod nogami i stanal odgarniajac mokre wlosy z twarzy. -No nie... nie probujesz. - Potwierdzil spogladajac na niego. Czul sie winny naglej zmianie zachowania chlopaka. W sumie to byla jego wina. Z jednej strony chcial by ten sie zamknal ale z drugiej nawet milo sie patrzylo jak ten sie tak cieszyl. Podszedl do niego ostroznie. - Nie wiem, nie interesuje mnie to zbytnio. Tak juz mam i niestety z tym nic nie zrobie. A nawet mi sie podoba. - Polozyl sie obok niego na plecach. Jakby nie byl kotem to nie mialby tylu problemow z tego powodu. Ale taki juz byl. [b]-Skad ta mina gdy ze mna rozmawiales jeszcze tam na kocu? Lubisz koty?  - Teraz pozwolil sobie go troche podpytac. W koncu nawet nie wiedzial jak ten ma na imie, chociaz nie wiedzial czy chcial sie az tak bardzo spoufalac. W kazdym badz razie, byl dosc ladny. Moze moglby sie z nim pobawic. Poznac i zostawic. Nie. On by go zostawil. Jak zawsze. Kazdy kto sie dowiadywal ile uwagi potrzebuje Aito, ze kiedys bral lub chociazby o jego rodzinie... zawsze sie to konczylo tak samo. A on nie chcial kolejnego rozczarowania. Predko przyszla mu do glowy jedna mysl. - Spojrz na moja reke i powiedz co o tym sadzisz. - Jesli juz teraz na widok blizn sobie pojdzie... nie bedzie mu przykro. Jesli bedzie pytal, nie odpowie. Jesli zostanie i dalej bedzie z nim rozmawial... przedstawi sie w koncu, a moze nawet sprobuje byc mily. Jednak dobrze z kims czasem pogadac. Westchnal. Dlaczego musial miec same ambiwalentne odczucia.   

Dlaczego sie tak zdenerwowal? Bo hybryda jest okresleniem ma wynaturzenia.  Nieprzyjaznym. Mieszaniec, odmieniec. Nigdy jako czlowiek. - Poniewaz nie lubie tego okreslenia. Wole kotołak, jesli juz. - Tak, to brzmialo zdecydowanie lepiej. Nawet tak milej. Usmiechnal sie lekko. Co w jego przypadku bylo tylko podniesieniem kacika ust, gdy powiedzial o kotach. Tak, byly wspaniale. Najlepsze. Jak on! Nie Aito. Wcale nie jestes najlepszy. Ale zajebty to fakt. Spojrzal znowu na niego gdy doszlo do momentu prawdy, czyli kiedy "badal" mu reke. W sumie to byl chyba glupi pomysl, skoro nie widzial to tak moglo zostac. Ale jednak... nie. Rozumiec na pewno nie rozumial, przynajmniej przyjmowal do wiadomosci ze faktycznie mogl miec powod. Co wazniejsze wygladal jakby chcial dalej z nim gadac, ale tez mial mine troche wspolczujaca a to mu sie nie podobalo. Usmiechnal sie jednak, zamiast odpowiedziec na pytanie powiedzial tylko. - Jestem Aito, dziekuje za wyciagniecie ogona z ogniska i nie chcialem krzyczec.

No oczywiscie, ze nie wiedzial. W koncu mu nie powiedzial racja? No i nie zamierza mowic o wszystkim odrazu w obawie i trosce o to czy chlopak z odpowiednia wiedza o Aito okaze sie odpowiednio taktowny. Zreszta przeciez nic wielkiego sie nie stalo i jego wybuch nie byl pokierowany nawet samym slowem. Co zwyklym impulsem, potrzeba wykrzyczenia sie. Mial juz jednak te te dwadziescia lat, objawy oslably ale dalej ciezko mu sie z tym zyje. Przestal rozmyslac gdy jego uwage zwrocilo zachowanie Zacka, bo tak sie wlasnie przedstawil. Ciekawe czy to pelne imie czy skrot. A jak skrot to od czego, ale nie zamierzal pytac. On sam nie przedstawil sie w koncu pelnym imieniem. Powinien niby podac nazwisko ale mial gdzies te formy grzecznosciowe... albo zdrobnienia. No bo jakos nir chcial by mowili do niego Aito-chan. Aituś? No błagam. Boze co on wyprawial. Na prawde sie az tak speszyl? I dopiero teraz? Obrocil sie w wodzie leniwie i podplynal do wiekszego glazu w wodzie by na nim usiasc. Znowu zaczal ogladac swoj, teraz mokry, ogon. - Generalnie w tym kocim nie lubieniu wody chodzi o to, ze mokre futro bardzo dlugo znowu sie uklada, oraz slabo chroni przed zimnem a kontakt ze skora nie jest zbyt przyjemny. Koty myja sie same a przecietny czas na ulozenie mokrego futerka zajmuje nie mniej niz godzine poza tym to zwierzeta dumne a bo kapieli wygladaja jak siedem nieszczesc. A ja mam tylko uszy i ogon... i zachowania... i instunkty...wiec wlasciwie o ile kiedys mi to jeszcze przeszkadzalo, bo odczuwalem jedynie niechec do wejscia do wody to teraz mi przeszlo i wlasciwie to ją lubie i lubie pływać. - Zszedl w koncu z glazu zanurzajac sie znowu i wyplynal blisko Zacka, ocierajac sie o niego swoim ogonem. No po prostu musial. Te rumience byly... zabawne.

Prychnal z wyzszoscia na pisk chlopaka i machnal dumnie ogonem. Byl zadowolony z efektu i chociaz to zrekompensowalo mu szkode ogona. Chociaz gleboko w duszy nadal nad nim ubolewal. Zdziwil go natomiast zaslyszany angielski. Rozumial go nawet. Najbardziej z piosenek i uczyl sie slowek w nkch zawartych, a tak z przedmiotu dobry nie byl. - Miziam cie bo smiesznie piszczysz. - Powiedzial otwarcie. No co, taka prawda. -Chociaz troche za glosno w przecienstwie do ciebie ja odbieram dzwieki o czestotliwosci 60kHz. - Zastanowil sie przez chwile nad jego poprzednia wypowiedzia. Uciekalby? Nie, raczej nie. Predzej by probowal tak pic. -Najwazniejsza zasada kociej logiki. Ruch jest fascynujacy. Serio. Wiesz jak ruch przyciaga koty? Gdybys zaczal psikac jakiegos futrzaka woda jeden probowalby atakowac strumien, inny uciekac a jeszcze inne probowaly by tak pic. Biezaca woda jest o wiele bardziej akrakcyjna niz stojaca. Niektore zwierzaki potrafia nawet wsadzic lapke do miski i zaczac wode mieszac. - Rozgadal sie jak zwykle. Koty i chemia oraz koszykowka, to trzy dziedziny w ktorych byl genialny i mogl mowic godzinami na ten temat. Ziewnal. Zmeczyl sie samym mowieniem. Ten dzien byl jakis zbyt aktywny. Celowo nie wypowiedzial sie na temat lasera. Laser i sznurki to bylo jego przeklenstwa. Zawsze zapomnial o calym swiecie gdy taki wisial lub widzial czerwona kropeczke i musial sie tym pobawic. Kolejna zabawa obok "ile go pociagniecie" to kiedys mu sie zdarzylo ze dzieciaki zawiazaly sznurek u samolotu i latly do okola niego. A on jeszcze dostal ochrzan za zniszczenie wrednego samolocika. Zanurzyl sie w wodzie wydmuchujac powietrze z pluc. Lubil patrzec na babelki. Znowu podplynal do Zacka, wynurzajac sie. Tym razem chcial go juz zupelnie speszyc. -Patrz, mam nawet taki szorstki jezyk jak one. - Powiedzial i zaraz po tym polizal go po policzku. O tak, to bylo na prawde zabawne.