Usmiechnal sie z radosnym poblazaniem. - To nie falszywa skromnosc tylko fakt. - Nie nalezal do osob z duzym ego. Lubil oczywistosci bo nie podlegaly dyskusji. Zdawal sobie sprawe z tego co potrafi i z tego w jakim kierunku mogloby to pojsc. No dobra... tacy dziwni fetyszysci. Dalej jednak nie wiedzial o co mu chodzi i skad sie to wzielo. Nie byl tez pewny czy chce wiedziec, w koncu do takich wnioskow musial dojsc po glebszych przemysleniach. A w nasze wlasne przemyslenia nikt nie powinien wnikac. On sam mial teraz jedne w glowie. Probowal zrozumiec nieodparta radosc, ktora pojawila sie w jego sercu gdy Zack przyznal, ze nie mial kontaktu z takimi srodkami, lub mial, ale byl to jednorazowy wybryk. Po prostu chyba milo sie tak dowiedziec, ze ktos nie mial spieprzonego zycia. No dobra istnialo wiele powodow by takowe miec ale wedlug niego nie bylo nic gorszego. Nic gorszego niz tracic panowanie nad wlasnym zyciem, stawac sie wrogiem dla siebie samego. Ponadto bardziej trywialnym odczuciem bylo to, ze gdy Zack go objal nie poczul niepokoju, tylko poczul sie bezpiecznie. Na tyle, by juz nie odpowiedziec na uwage o mizianiu. Uslyszal ja i owszem, ale zasnal nim w myslach sklecil zdanie. Calkowicie pochlonelo go beztroskie poczucie bezpieczenstwa. To nie bylo zaufanie. Chociaz to glupota bo jak mozna czuc sie bezpiecznie przy kims komu sie nie ufalo? Nie wiedzial sam jak ma na to patrzec. Zreszta w czasie snu, ktory wrecz uwielbial, zadawal sobie inne pytania... Byc moze tylko mu sie przysnilo, ze jest szczesliwy. Ze przez chwile pozbyl sie swojego gniewu i samotnosci. Jednak gdy sie obudzil, wiedzial ze cos sie zmienilo. Zawsze gdy sie budzil zwracal uwage najpierw na dzwieki. Slyszal bicie serca Zacka, trzepnal uszami by bardziej sie wsluchac w rowny rytm. Potem dopiero sie powiercil chcac znalezc jeszcze wygodna pozycje, ktora umozliwilaby mu dalszy sen. Wtedy to poczul. Jakby swiat nagle urosl do niewyobrazalnych rozmiarow albo on sie skurczyl.Podniosl sie otwierajac oczy. Chodzil po klatce piersiowej Zacka jak po podlodze na czterech lapach... łapach!? Podskoczyl jak opazony kompletnie nie panujac nad swoim-nie swoim cialem wiec przy upadku zadrapal szatyna pazurami. Probowal krzyczec swoje ulubione "fuck fuck fuck", jednak jedyne co wydobywalo sie z jego-nie jego gardla to rozpaczliwe miaukniecia. Nie rozumial co sie stalo. Zeswirowal kompletnie gdy zaba, ktora wydawala mu sie teraz wielkosci pilki, skoczyla obok niego. Zaczal skakac i biegac po wszystkim przerazony, jednak jak zaraz czegos dotknal, wydawalo mu sie to tak bardzo obce, ze nie mogl sie opanowac. By sie zatrzymac i pomyslec. Mial kompletnie zaburzone proporcje ciala, nawet ogon byl nie taki! Ze caly czas sie praktycznie przewracal. On chcial byc Aito, a nie kotem. Postury zwyklego dachowca, na moze troche wiekszy, a umaszczeniem podobnym do rasy syjamskiej gdyz na krotkiej szaro-bialej sierci mial tylko czarne uszy i ogon. Wreszcie wskoczyl do swojej torby co wydawalo mu sie jedynym rozsadnym wyjsciem by schowac sie przed tym ogromnym swiatem. Chociaz opanowal szalencze biegi nie mogl poradzic sobie z żalosnym miauczeniem. To mu sie snilo prawda? To musialo mu sie snic.

No bo w jakim swiecie Zack jest taki wielki? To na pewno byl sen. Skulil sie bardziej w torbie syczac na niego jakby chcial powiedziec ze jest debilem i niech spieprza z tym kici kici. Jeszcze czego mu trzeba bylo to jakies durne zarty. Po chwili sie zreflektowal, w koncu Zack spal to nie wiedzial co sie stalo. Pewnie byl nie mniej zdezorientowany niz on. Mimo wszystko kici kici go zdenerwowalo wiec prychnal tak samo jak wczesniej, gdy jeszcze mial swoje cialo i podniosl glowe spogladajac na jego reke roznokolorowymi teczowkami. Nie zdawal sobie sprawy, ze zrenice nadal mial okragle. Musial mu jakos przekazac ze to on! Tylko jak? Hmm... Schowal sie spowrotem na dnie torby. Nie nie. Najpierw musial pomyslec jego czy nie jego cialo na pewno jego mozg. I mozg mu mowil ze z cala pewnoscia jest Howaito Mitobe... tak, to jest to! W koncu kazdy ma jakis dowod tozsamosci, prawda? Wyszedl niezgrabnie z torby zblizajac sie do swoich szarych spodenek, w ktorych tutaj przyszedl. Chcial siegnac rekami po swoj dowod, tylko zapomnial ze ma cholerne lapy. Wiec pacnal nia zly pare razy w ubranie. Zebami wyciagnal z kieszeni skorzane opakowanie na dokumenty. Podreptal do Zacka potykajac sie o portfelik i swoje lapy. Staral sie nie zwracac na to uwagi.  Rzucil dokumenty pod nogi Zacka lapa otwierajac na swoim dowodzie. Howaito Akira Mitobe, lat dwadziescia. Byl tam tez adres i pesel i inne mniej wazne informacje. Pacnal lapa znowu w swoje zdjecie i na kawalku odslonietej ziemi wyskrobal lapa "How" bo po japonsku bylo za dlugo do pisania a i tak ledwo to zrobil. Miauknal znowu. Zaczal szukac swojego telefonu. Musial sie skontaktowac ze swoim kochaniem.

Przewrócił oczami. Nawet jako kot potrafil to robic co od teraz było jego alternatywą na wzruszenie ramionami. Podszedl do niego obracajac dowod w swoj strone i polozyl sie na nim, wzdychajac ciezko. On tutaj przezywal zalamanie nerwowe a  ten go nazywal slodkim. Swoja droga... wygial sie by pacnac Zacka w kolano. Zaden nie bedzie go tak nazywal. Nie lubil tego typu okreslen bo kojarzyly mu sie z feminizacja a on byl meskim  mężczyzną!  Tak jak to Zack okreslil w swoim przypadku. Zreszta byl doroslym a nie dzieckiem i takie okreslenia byly nie na miejscu. Podniosl sie znowu podchodzac do sypkiej ziemi i drukowanymi literami wyskrobal powolutku "nie wiedzialem". No bo nie wiedzial, w dalszym ciagu mial nadzieje, ze to jest sen. Zreszta... Zack chyba nie widzial jego wczeniejszego wyrysowanego pytania wiec dlatego tak sie podniecil ta cala "przemiana". Podszedl znowu do niego miauczac, w celu zwrocenia uwagi i odbiegl do napisu. Dorysowal smutna buzke i troche sie podenerwowal nad "beznadzieja". Jednak gdy w koncu mu sie udalo usiadl dumny z siebie przed napisem glaszacym "Jak? Nie wiedzialem : ( Beznadzieja" W pomieszanym jezyku, w zaleznosci w jakim bylo krocej do pisania. Albo w angielskim albo japonskim. A potem spojrzal znowu na znajomego. Podreptal do swoich spodni wyciagajac z nich klucze i rzucil pod nogi szatyna. Samemu sie przy tym zatqczajac i nie omal upadajac. Przy kluczach byl breloczek obreczy do koszykowki oraz... maly wskaznik laserowy. Zart kochania. Dostal go na pierwsza rocznice ich spotkan, znali sie juz w koncu pare lat. Kociak zrobil mine jakby chcial powiedziec "nie waz sie" w sumie to wlasnie chcial powiedziec i wyciagnal lapki w jego strone chcac na rece. Ostatnio dotykal go jak zostal kotem, moze i teraz zadziala?

Generalnie rzucil mu klucze bo myslal, ze sie domysli iz chodzi o klucze do jego domu. No bo do czego innego mogl miec? No dobra byl tam jeszcze klucz do lokalu w ktorym pracowal. Lokal ten byl zwyklym przytulnym spozywczakiem, ktory mial idealna lokacje. Umiejscowiony byl na osiedlu obok... i juz tyle wystarczylo by gubil sie w drodze powrotnej. W kazdym badz razie, byl to jedyny sklepik na osiedlu dlatego mial tak duzo klientow. A on mial co robic. Pracowal tam niby pol roku, a juz mogl otwierac sklep! Byl z siebie dumny, ze wlascicielka obdarzyla go takim zaufaniem. A jeszcze bardziej byl dumny z tego ze sobie radzil w pracy. Klucze przywolaly wspomnienia i gdyby nie to, ze sie zamyslil z pewnoscia zdolaby sie oprzec czerwonej kropce jednak ta kompletnie wyrwala go z zadumy i rzucil sie na nia. Na prawde lubil ta zabawe. Kompletnie sie zapomnial mruczac przy polowaniu na punkcik i uderzajac lapami o podloze. Dopiero gdy ta zniknela jeszcze chwile czail sie jakby sie miala pojawic a potem zawstydzony podniosl lepek patrzac z oburzeniem na Zacka. Kierujac sie kocia logika zaczal wylizywac futro na lapie. To na prawde pomagalo przy wstydzie! No bo zauwazyliscie ze jak kot przypadkiem spadnie z krzesla to pierwsze co zaczyna sie z nonszalancja myc jakby i tak zamierzal z tego krzesla zejsc? A potem swiat mu sie zalamal gdy szatyn wzial go na rece. Przez chwile na prawde patrzyl sie na niego mina Grumpy Cata. Mogl go chociaz jakos ostrzec. Co on Simba byl? Machnal ogonem probujac zakryc dolne partie ciala. Moze i juz go widzial nago ale jakos kocia nagosc byla zenujaca. Chociaz mial futro... Gdy juz znalazl sie bezpiecznie w ramionach Zacka sapnal z irytacji i pacnal go lapa w formie kociego boksu. Sprobowal jeszcze raz mu przekazac o co chodzilo, spojrzal na klucze w rece chlopaka i wskazal na nie lapa a potem staral sie w powietrzu obydwoma narysowac najprostrzy ksztalt domu rysowany przez dwulatkow. Daszek i dwie sciany. Miauknal. Rozumiesz? Popatrzyl z nadzieja w oczy znajomego.

W chowanego? Dobra. Kiedys sie zemsci za to! Albo mu sie jeszcze tako kot schowa i tyle go bedzie. Machnal ogonem cofajac lapke gdy ten w nia pstryknal. W sumie... zaczynalo mu sie to nawet podobac. No bo jak jestes kotem to mozesz miec na wszystko wyrabane, nie? Jak to kot. Nikt ci nie mowi co masz robic i nie musisz chodzic na zadne terapie. Moze po nqstepnym zawodzie zyciowym jak mu sie uda, zmieni sie w kota i ucieknie? Tchorzostwo... ale coz. Moze by go przygarnela jakas mila rodzina... tylko to cale wypluwanie klaczkow, meczenie przez dzieci, nie daj boze jakies kocie pchly i kuweta. Co najgorsze. Ale jak to bylo w Narnii? Tak dlugo traktowano go jak dzikie zwierze az w koncu sie nim stal. Cos w tym jest. Polozyl uszy po sobie na to pstrykniecie. Mimo wszystko nie powinien go tak pacac. Ktos inny pewnie by od razu uciekl no bo nir codziennie widzi sie goscia z ogonem ktory sam nir wie ze potrafi sie zmienic w kota, a on mu jeszcze pomaga. Gdy znowu sie odezwal miauknal ucieszony i wyciagnal lapki obejmujac go dosc nieporadnie za szyje i lapiac delikatnie skore na jego policzku w zeby w kocim odpowiedniku pocalunku. Gdy juz ogarnal radosc wrocil znowu uwaga na klucze. Pokazal je, potem siebie i znowu domek. Potem Zacka i sprobowal dwoma lapkami pokaz marsz. Chodzilo mu o to by go zaprowadzil do domu. Dawaj Zack, dawaj mysl. Wierzyl ze sie domysli wiec z westchnieciem zwinal sie w klebek w jego ramionach i dal sobie spokoj z dalszym tlumaczeniem. Najwyzej zeskoczy i sprobuje napisac znowu na ziemi.

Tarl pyszkiem o przedramie Zacka poki jeszcze byl na jego rekach, zwyczajnie sie do niego laszac. Tak w zartach. No dobra to bylo mile... ale i tak robil to w zartach. A co jakby go tak nastraszyc? Ze staje sie bardziej kotem niz zostaje czlowiekiem? Ciekawe czy by go przygarnal czy zostawilby go i odszedl z trauma. Gorsza opcja jesli to mu na prawde grozi. Wait. Przed chwila jeszcze myslal, ze w sumie spoko byloby zostac kotem. Spojrzal na piasek na ktorym wyladowal. On podobal mu sie o wiele mniej niz skora. I brudzil mu lapy, a jedna z nich podniosl jakby mial przybic Zackowi piatke na to ze w koncu sie domyslil ze ma go zawiesc lub zaprowadzic do domu. Cokolwiek byleby go odprowadzil do domu. Mial tyle orientacji w terenie co seksapilu maly szczeniak. Zreszta co jakby go cos zjadlo po drodze? Rozjechalo go auto? Rozdziobaly jakies mewy? Albo porwalo jakies dziecko? W koncu nie moze mu nawyklinac bo jedyne co potrafil z siebie wydobyc do jakies kocie kwiki. Podniecajace to jakies nie bylo a cos czul ze Zack bedzie mu to wypominal potem. Siadl na ziemi i podniosl obie lapki imitujac kierowanie kierownica. Oczywiscie ze autobusem. Gfyby nie autobusy to jego gubienie sie trwaloby piec godzin dluzej a w autobusie chociaz potrafil sie tak dogadac ze wskazywali mu jego przystanek. Chociaz najczesciej patrzyli sie na niego wtedy jak na dziecko specjalnej troski ale... byl nim. Trudno. Obserwowal Zacka by niczego nie zapomnial, w koncu jako kot nie dotaszczylby tej torby do domu. I wtedy dostrzegl w koncu swoj telefon. Zasnal z nim w rece to lezal porzucony a jak biegal zakopal sie troche w piasku. Podszedl i wykopal go miauczac na Zacka. W telefonie mial tylko numer do pracy i do terapeuty ale byl wazny. Czy mial jakis pomysl... hmm. Szczerze miauczac to jeszcze sie nad tym nie myslal. Pomyslmy. Zmienil sie gdy spal, co organizm wytwarza podczas snu? Melatonine odpowiedzialna za stabilizacje zegaru biologicznego pochodna trypofanu. Trypofan? Tak to sie nazywalo?Czesto zapominal tych nazw, musial sobie wszystko zapisywac. W kazdym badz razie melatonina wytwarzana jest w oku ciemiaczkowym... ale ona mu raczej nie mogla tak zaszkodzic... ani wytwarzany podcza snu hormon stresu czy wzrostu, zwany somatotropina. W dodatku podczas snu wiekszosc funkcji mozgu jest wylaczone z wyjatkiem fazy REM, w ktorej mozg jest ukrwiony praktycznie dwa razy bardziej niz normalnie. Tak zwany sen paradoksalny w ktorym wystepuja marzenia senne i aktywnosc mozgu pozwala na zregenerowanie ukladu nerwowego, miesnie sa calkowicie rozluznione a sen ten mozna rozpoznac po szybkich ruchac galek ocznych. Albo cos takiego, nie byl naukowcem. Jednak to troche niemozliwe by od razu zapadl w REM bez fazy NREM bo wcale tak dlugo nie spal a jego cykl snu obejmuje jednak o wiele wiecej godzin. Wiec musi miec zaburzenia snu... zaburzenia snu, melatonina... otworzyl pysk gdy go olsnilo. I napisal na ziemi "Wina Szyszynki". Chodzilo mu o oko ciemiaczkowe, produkujace melatonine a takze inna substancje, ktorej nazwy znowu zapomnial ale byla to substancja psychodeliczna mogaca powodowac zaburzenia snu! Mial ochote sie rozesmiac i kryczec ze jest geniuszem. Ale najpierw musial to potwierdzic, a do tego musial miec swoje cialo bo w tym przegrzewal mu sie mozg.