-Okej... to nie ja jestem bogaty tylko moi rodzice... ja mooże odziedziczę po nich majątek. -wyszczerzył zęby w zawadiackim uśmieszku. -Masz dobry słuch... urodziłem się w Paryżu, ale w jednej drugiej jestem Japończykiem. Ojciec urodził się tutaj i w tym mieście mam babkę.
Skrzywił się lekko na wspomnienie tej smoczycy. Twarda była z niej kobita, która trzymała się swoich zasad i każdy w rodzinie musiał się ich trzymać. Potrząsnął delikatnie głową, w tej chwili nie chciał o niej myśleć. Na całe szczęście on unikał wszystkich zasad babki przy okazji pokazując jej, że nie jest taki głupi jakby mogło się wydawać.
-Skoro jesteś hagssadhe.. to ile Ty masz lat?
Na rozum Nathana chłopak musiał mieć po setce, a może nawet więcej. Nie wyobrażał sobie jak można tak długo żyć, w końcu przecież można się znudzić tymi ciągłymi zmianami, a i z pewnością musiał się co chwilę przenosić by nikt nie zauważył jego ciągłej młodości.
-Wychłoszczę cię kiedy indziej.
Zaśmiał się pod nosem, przymknął oczy wdychając jego zapach. Mhm.. przyjemny.
-Tetsuu.. Isoruko.
Zamruczał niczym kotek, gdy zaczął bawić się jego włosami. Nutty nie mógł nic na to poradzić, kochał jak ktoś dotykał jego włosów. To było takie rozluźniające.
-Trzymam cię za słowo... Sehiso... Ja sehiso Cię..
Zagryzł wargę by czasem się nie roześmiać, jego język mieszany z tym, którym posługiwał się na co dzień Nutty brzmiał komicznie.

On nie miał takich kłopotów by zdobyć jakiś tytuł czy rangę w tym świecie. Od urodzenia wmawiano mu, że jest lepszy od innych i że kiedyś odziedziczy wszystko co posiada jego ojciec. Przyjmował to do wiadomości, ale w żaden sposób nie żył, by być dziedzicem. Robił co chciał i nie przejmował się swoją reputacją do osiągnięcia wieku, w którym musiał zachowywać się jak przystało na nudnego bogacza.
Zauważywszy niezbyt dobry nastrój swojego nowego "znajomego" postanowił nie zadawać mu więcej pytań na temat przeszłości. W końcu nie każdy lubi aż tak ciekawskich ludzi. Sam Nathan nienawidził, gdy ktoś wypytywał o jego rodzinę. To była jego sprawa i już, a jak będzie chciał się otworzyć przed kimś to to zrobi.
-Sześć... sześćset? - otworzył szeroko oczy. Oczywiście spodziewał się, że ma więcej niż sto lat, ale aż tyle. Był naprawdę zszokowany.  - To... ja przy Tobie to żółtodziób jestem.
Zaśmiał się pod nosem, ale zaraz zamilkł. Na jego twarzyczce wymalowało się współczucie, nie wyobrażał sobie widoku tak przerażającego... ciała i krew, nie to nie dla niego, a co dopiero dla dziecka. Chciał coś dla niego zrobić, cokolwiek by ulżyć mu.
Jego dotyk na policzku spowodował jedynie drżenie w całym ciele Nutty'ego. Niewyobrażalne było to, że tak się czuł przy tak delikatnym muśnięciu, co będzie jeśli pójdą o krok dalej. Nie sprzeciwiał się, gdy unosił jego twarz ku górze, nawet przymknął powieki czując wargi Tetsu na swoich. Mimowolnie uśmiechnął się słysząc jego kolejne zdanie. Może nie znał innych słów, ale samo "sehiso" przyspieszyło mu puls.
- Mais -wyszeptał w swoim ojczystym języku, oplatając rękoma kark chłopaka przybliżając się do niego jeszcze bardziej. Nawet chłód jego ciała nie przeszkadzał Nutty'emu. -Więcej...

Skoro on czuł się gówniarzem, to jak Nutty miał się czuć przy nim. I choć wyglądał i był zmieniony w wieku dwudziestu dwóch lat to i tak miał już mentalność ponad sześćsetletniego wampira. Mógł nieco zgorzknieć przez ten cały czas. Ale Nutty nie zauważył w nim jakiegokolwiek dziadkowego zachowania. Wręcz przeciwnie zachowywał się jak przystało na ten wiek.
-Mam osiemnaście. - przyznał z lekkim uśmieszkiem. -Cieszę się, że między nami nie ma dużej różnicy wieku.
Przy słowie "dużej" zawahał się, ale to nie było raczej kłamstwem. A wampir szedł z duchem czasu. Przymknął powieki rozkoszując się delikatnymi pocałunkami, nie było to wiele, ale mimo to sprawiało rozkosz. Chłopak po prostu już nie mógł się doczekać co wydarzy się później. Otworzył szeroko oczy zaskoczony. Zimne dłonie Tetsu podrażniły jego skórę, ale w ten pozytywny sposób. Bowiem jego ciało zaczęło drżeć błagając o więcej dotyku, nawet jeśli ten dotyk był chłodny.
Odwzajemnił pocałunek nie pytając o nic, każdy miał prawo do prywatności. Chociaż przez chwilę.
-Będę na ciebie czekał.
Odpowiedział równie cicho zsuwając się z jego kolan. W tempie natychmiastowym przebył drogę do sypialni starszego. Przez chwilkę stał jak wmurowany w drzwiach, dobra sam też był bogaty, ale żeby tak wyglądała jego sypialnia... Był pozytywnie zaskoczony, bardzo pozytywnie. Z uśmieszkiem na twarzy zrobił kilka kroczków i zsunął z siebie ubrania, grzecznie je odkładając na krzesełko. Będąc już w samej bieliźnie ułożył się wygodnie na łóżku oczekując na powrót Tetsu. Może nie leżał w jakiejś wybitnie erotycznej pozie, ale leżał na brzuchu opierając głowę na dłoniach. Jego twarz rozświetlał uśmiech, a oczy zaszły lekką mgłą.
-Tetsu...
Uniósł delikatnie brwi do góry.

Mimowolnie zarumienił się.
Nie wiedział czy było to wywołane słowami chłopaka, czy może tym, że rozpiął koszulę. A Nutty bardzo chciał go zobaczyć bez ubrań. Nie odrywał od niego spojrzenia, przymrużył je dopiero czując na plecach jego palcach. Zadrżał pod nimi, cicho wzdychając. Był doprawdy bardzo zadowolony, że poszedł do zamku strachu i że spotkał kogoś takiego. Z zamyślenia wyrwał go chwyt Tetsu. Zaskoczony spojrzał mu w oczy, po chwili zaś uśmiechając się szeroko. Jego ciało samo reagowało na jego dotyk, gdy całował jego szyję -odchylał głowę, gdy zaś zajmował się jego policzkami - przysuwał się bardziej.
Zamrugał kilka razy, aby cokolwiek zrozumieć z wypowiedzi wampira. Czerwone policzki zrobiły się jeszcze barwniejsze.
-Twoje... słowa są zawstydzające..
Zachichotał. Kto by pomyślał, że stać go na takie czułostki. Nutty się tego nie spodziewał i był mile zaskoczony. Naprawdę drżał pod każdym, najmniejszym dotykiem chłopaka. Czując ciężar głowy na swoich obojczykach wsunął palce w jego włosy, delikatnie je przeczesując. Słuchał z uwagą, w głowie zastanawiając się za wszystkimi za i przeciw temu. Niby bał się igieł, ale czy wampirze kły zadają ból taki sam jak one... Przymknął oczy cicho wzdychając. Czego nie robi się dla kogoś takiego jak Tetsu.
-Nie chce się wycofywać.-pokręcił delikatnie głową. -Przyszedłem tu z własnej woli, nawet jeśli mnie ugryziesz nic mi się nie stanie. Proszę nie martw się o to, chce tego...  Ie sehiso ae, Tetsu..
Wyszeptał, po czym cmoknął go w czubek głowy.

Poczuł gorąco na skórze, tuż pod jego wargami.
Na jego twarzy pojawił się uśmiech, dość często do komplementowano, ale te z ust Tetsu brzmiały o wiele lepiej. I choć nie znał go zbyt długo, uznał że mógłby związać się z kimś takim jak on. "Światowy", znający się na życiu, żaden gówniarz, ani niby dorosły facet udający, że zna najlepiej cały świat i Nutty'ego. A jego poznawać trzeba powoli, bo ot tak nie otworzy się przed innymi. Myślał jednak jak pogodzić los zwykłego człowieka, jakim był i los wampira, który z pewnością przeżyje go. W głowie zaświtała mu pewna myśl, jednak na proponowanie tego było stanowczo za wcześnie.
-T.. trochę. - przyznał szczerze. Bał się okropnie ugryzienia, przez głowę przebiegało mu miliony myśli. Czy będzie boleć, czy wypije dużo krwi, a może zemdleje. -Uhm... ufam Ci, więc skoro mówisz, że to nie boli to Ci wierzę...
Zagryzł wargę zastanawiając się chwilę. Czy tak działała ślina każdego wampira.
-Chce zobaczyć... pokaż.

Patrzył z powagą i pewną dozą niepewności, obawiał się, że mimo wszystko będzie to bolało. Odwzajemnił uśmiech, był lekki i zdradzał jego strach przed "ugryzieniem". Odetchnął cicho czując na skórze jego usta, nie odrywał od niego spojrzenia niebieskich oczu. Ojczysty język w ustach Tetsu i to tak płynny, dodał mu otuchy.
-Je n'ai pas peur...
Rzekł słabiutkim głosem. Mimo wszystko drgnął, choć rzeczywiście ból był znośny. Chyba bardziej obawiał się samego zranienia, niż czegokolwiek innego. Spojrzał na ranki z uniesieniem brwi wysoko do góry. Były malutkie, jak on niby miał się czegoś z nich napić. Pokiwał jedynie głową wiedząc, że gdyby coś powiedział zrobiłby to za głośno, bądź zacząłby się jąkać. A w tej chwili nie sądził, że takie jąkanie będzie podniecające.  Przymknął powieki nie patrząc na to jak Tetsu "zajmował" się jego nadgarstkiem. W jakiś sposób czuł się jak na pobieraniu krwi, ale to miało jednak bardziej intymne znaczenie. Kiedy poczuł jak wampir się odsunął otworzył szeroko oczy.
-Wystarczy Ci to?
Spytał z przejęciem, jego głos był cichy i drżał. Ślina chłopaka była zaskakująca, a Nutty poczuł się zawstydzony nagłym podnieceniem. Nie kłamał, jeżeli chodzi o związek w ślinie wampirów. Zarumienił się spoglądając w dół, jego podniecenie było widoczne gołym okiem. Bokserki Nutty'ego uwypukliły się.

Był zawstydzony reakcją swojego ciała jak i słowami wampira. No przecież nie każdy powie Ci, że kropla krwi jest jak całe danie. Nutty uśmiechnął się delikatnie.
-Czy... aby na pewno?
Gdyby tylko chciał więcej, francuz z pewnością oddałby tyle krwi ile zażyczyłby sobie wampir, ale skoro twierdził, że to mu wystarczy.
Drgnął czując na sobie palce Tetsu. Z jego ust wyrwało się westchnięcie, lecz dłoń powędrowała do ręki starszego. W niemej próbie zatrzymania. Spoglądał to na ich dłonie to na twarz wampira. Jego mina wyrażała wątpliwość, być może strach.
-Ja... dawno tego nie robiłem... - wymruczał rumieniąc się po same cebulki włosów. - Więc... bądź delikatny...
Ostatnie słowa były tak cicho wypowiedziane, że sam wypowiadający je nie był pewien czy je usłyszał.