Kręcił się pod jego dotykiem pragnąć by przestał, chociaż... sam nie wiedział czy chciał by chłopak dalej go dotykał czy też nie. Za bardzo było też po nim widać, że podobało mu się to. Że dotyk Yato przyprawiał go o przyjemne dreszcze podniecenia.
-Y... Yato proszę...
Ao nie był pewien o co tak dokładnie prosi przyjaciela. O kontynuowanie tego co robił dłonią, czy może o to by pospieszył się przy ściąganiu ubrań. Możliwe, że błagał o obydwie opcje. Nienawidził czekać, a on robił to powoli z wielką premedytacją. Chciał go dręczyć tym wyczekiwaniem. Z pasją obserwował jednak jak on się rozbierał, mimo wszystko było na co popatrzeć. Odwzajemnił pocałunek puszczając jego dłoń, będąc pewniejszym siebie uniósł rękę by móc go dotknąć. Chciał go dotknąć.

Był zawiedziony. On mógł od tak go dotykać, a Ao nawet nie mógł sprawdzić, czy jego przyjaciel jest podniecony choć w maleńkim stopniu. To było nie fer. Mimo to zacisnął palce na pościeli by nie kusiły go, by znów Yato nie odsunął ich od jego krocza. Był na skraju wykończenia, chciał, pragnął swojego przyjaciela, a ten tylko go całował. Z pełną pasją Egao odwzajemniał te pocałunki i tam smakowały nie tylko piwem, ale ciasteczkami i samym Yato. Co to był za wspaniały smak. Jego kolejne ruchy tylko bardziej go podniecały, nawet gdyby chciał wywinąć ręce nie mógłby. Nie chciał używać siły. Stęknął cicho, kiedy na nim usiadł. Czy musiał tak go dręczyć.
-Yato... p.. pragnę.. cię... pragnę.. go.. całował go dalej starając się mu wskazać co tak naprawdę chciał w tej chwili.

Yato to wiedział i czuł, ale Ao również pragnął go dotknąć. Nie chciał być mu niczego dłużny, będąc tak pieszczonym przez niego czuł się jak niedoświadczony w seksie prawiczek, a robił to i nie raz. Może nie z facetami.. aczkolwiek, nie pamiętał czy robił to z kimś innym. Mógł wymawiać je non stop, tylko niech od go już nie męczy. Kiedy tylko puścił jego ręce, złapał go za ramiona.
-Ach... Yatoo... to takie dziwne..
Wiedział, a przynajmniej domyślał się, że to on będzie tym na dole, że będzie brany. Jednak przyjaciel dotykał go w tak dziwnym miejscu, że jego zawstydzenie sięgało zenitu. Wygiął się w łuk, tak znienacka włożył w niego dwa palce, a nawet nie był na to przygotowany. Łzy cisnęły się mu do oczu.
-Chce... chce się odwrócić... proszę poz.. pozwól mi..
Chyba pozycja z wypiętym tyłkiem była dla niego mniej zawstydzająca niż ta obecna.

Skąd on miał wiedzieć, jak nawet Ao nie wiedział czy robił to wcześniej z mężczyznami, czy może nie.  Zacisnął mocniej palce na jego ramionach kręcąc głową na wszystkie strony, chciał wierzyć w jego słowa. Uczucie jego palców robiących... robiących to co robiły było zaskakująco dziwne jak i przyjemne. Ao wzdychał cicho przy każdym poruszeniu jego dłoni. Odetchnął z ulgą, choć w sumie czuł też jakąś dziwną pustkę. Wsunął też na chwile palce w jego włosy, gdy ten zlizywał łzy. Pokręcił głową, nie był zły, ani też nie cierpiał, więc Yato nie musiał przepraszać.
Był wdzięczny za okazaną pomoc, leżał teraz na brzuchu, zaraz będzie musiał się nieco wypiąć. Ugryzienie w ucho poczuł z podwójną dozą przyjemności, może to dlatego, że za bardzo nie widział bodźca, które tę przyjemność wywoływało. Uniósł rękę, wsunął palce w jego włosy przechylając głowę tak by móc na niego spojrzeć.
-P.. proszę... - stęknął. - Włóż... go

Jego plecy po raz któryś tego wieczoru wygięły się w łuk, gdy palce Yato bawiły się jego pośladkiem. Co mógł poradzić na to, że był baardzo wrażliwy, a chłopak robił wszystko by Ao go błagał. No i stało się, nie poczuł prawie bólu, kiedy przyjaciel ugryzł jego ucho, jedyne co czuł to jak męskość chłopaka zagłębiała się w nim. Skrzywił się, a w kącikach oczu pojawiły się łzy. Może i był rozciągnięty i rozluźniony, niestety przyrodzenie Yato do małych nie należało. Zacisnął palce na pościeli napinając wpierw wszystkie mięśnie.
-Mhm...
Wymruczał przez zaciśnięte zęby starając się jak najbardziej odprężyć. Po chwili kiwnął delikatnie głową, całe te wypełnienie już mu nie przeszkadzało. A raczej powodowało przyjemne ciarki. Wzdychał cichutko pod nosem, jednak czując jak chłopak przyspiesza swoje ruchy nie mógł nie wydawać nieprzyzwoitych dźwięków. Coraz głośniej jęczał, czasami nieco za głośno krzyczał. Jednak wszystko mówiło, że Yato sprawia mu niesamowitą przyjemność. Był na krańcu swojej wytrzymałości, za długo czekał na niego, zresztą był za mocno podniecony.
-W..więcej.. - poruszał biodrami w jego rytm o ile nadążał. - Y... yato ja zaraz... jaaa....

Zaciskał palce na pościeli ruszając się w takt ze swoim przyjacielem. Z jego ust wyrywały się jęki i krzyki, co dla niego było bardzo zawstydzające. [i]Brzmię jak dziewczyna![/b] te słowa ciągle tłukły się po jego głowie. Starał się ich nie słuchać chcąc jak najbardziej zatracić się w rozkoszy. Prawie zastękał, kiedy tak nagle przerwał stały już rytm. Ze łzami w oczach zerknął kątem oka na Yato. On naprawdę chciał doprowadzić Ao do szaleństwa.
-Y.. Yatoo... ja chcę...
Wyrwało mu się z gardła, ni to krzyk, czy jęk. I odczuwał ten dyskomfort. Nie mógł swobodnie dojść, a tak bardzo tego chciał. Zagryzł wargę, prawie do krwi... chociaż, strużeczka krwi spłynęła po jego brodzie. Tak bardzo chciał dojść, a on mu po prostu nie pozwalał. Odetchnął z ulgą czując, że jego męskość znów jest wolna, że znów jest swobodna i nic mu nie przeszkadza. Tylko te tempo... tym razem to ono go denerwowało. Yato z premedytacją robił to wszystko. Ucieszył się z szybszych ruchów bioder przyjaciela, dzięki temu z głośnym krzykiem doszedł. Zaraz potem poczuł jak jego wnętrze wypełniła ciepła ciecz. Dyszał ciężko, ledwo mógł oddychać. Ale to było coś, chociaż czuł pewną pustkę, gdy Yato wyciągnął z niego przyrodzenie. Wtulił się w niego z błogim uśmieszkiem, przymykając oczy. Teraz spokojnie może zasnąć.

Nie płakał z bólu, był wtedy raczej sfrustrowany tym, że chłopak się zatrzymał. Teraz jednak nawet nie pamiętał o kroplach łez w kącikach oczu. Wtulał się całym sobą w Yato i nie zamierzał się odsuwać. Jak przez mgłę słyszał jego przepraszający głos. Jednak nie miał sił by mu odpowiedzieć, już od jakiegoś czasu czuł, że morzy go sen. I rzeczywiście po chwili pochrapywał cicho trzymając się kurczowo przyjaciela.
Był na tyle wykończony, że żadne światło czy odgłos nie byłoby wstanie go obudzić z twardego snu. Ao zresztą znany był ze snu, potrafił w nieoczekiwanych sytuacjach zasnąć, a i obudzić go nie było łatwo. Nie poczuł tych promieni, które zbudziły Yato. Nie miał pojęcia, że ten wstał i zasłonił okna przed zdradliwym słońcem, które z ciekawością zaglądało do przyczepy. Jednak brakowało mu dodatkowego ciepła, które nagle zniknęło spod jego ramion. Zadrżał mimowolnie.
-Mhm... Y..yatooo
Wymamrotał przez sen, a sen miał przyjemny. I w przeciwieństwie do przyjaciela, Ao miał niezwykle słabą głowę, ale dnia następnego był jak nowo narodzony. No może tego dnia tak nie będzie, ale zazwyczaj nic go nie bolało. Czując ponownie ciepełko wtulił się w nie. By dopiero za jakiś czas, długi czas, otworzyć oczy. Nie pamiętał chyba niczego co działo się poprzedniego wieczoru, nic a nic. Wiedział jedynie tyle, że wypił za dużo piwa. Spojrzał na swojego przyjaciela, ten też musiał odlecieć skoro leżeli razem w łóżku. Do tego Egao nie czuł na sobie żadnego odzienia. Ciekawe co nam odwaliło tym razem. przeszło mu przez myśl. Wyślizgnął się jakoś spod ramienia Yato i próbował wstać.
Ból.
-Agh !
Wydał z siebie nieartykułowany dźwięk, do jasnej cholery, ależ bolały go plecy i biodra.

Siedział na ziemi. No może to było tak: kiedy tylko poczuł ból w plecach zsunął się z łóżka, nie mogąc nic zrobić. Masował obolałe mięśnie zastanawiając się przy okazji co takiego robił poprzedniej nocy. Wiedział tylko tyle, że sporo wypił i chyba nic poza tym. Z letargu wyrwał go głos Yato, uniósł głowę spoglądając na przyjaciela.
-Uhm... upadłem?
Nie wiedział czy chce mu powiedzieć o dziwnym urazie pleców i bioder, mogło to dziwnie zabrzmieć. Jeszcze z dwa razy zrobił kółeczka na plecach i przestał się masować. Oparł dłonie na kolanach, nie bardzo świadomy tego, że był nagi. Nie zwrócił na to uwagi. Zadzierając głowę do góry uśmiechał się delikatnie pod nosem, nie dając po sobie poznać, że coś mu dolega. Zacisnął palce. Przez chwilkę zastanawiał się nad słowami przyjaciela.
-Hm.. co do tego... - potarł brodę mrużąc nieco oczy, aby bardziej się skupić. -W sumie pamiętam tylko tyle, że oglądaliśmy horror, siedziałem pod kocem, piliśmy piwa, a potem... potem wpadłem na jakiś pomysł...- złapał się za głowę. Naprawdę chciał sobie wszystko przypomnieć. Z szeroko otwartymi oczami odwrócił się w stronę Yato. -Powiedz... co takiego się stało... i pomóż mi wstać.
Wyciągnął rękę, oczekując na pomoc. Ileż można siedzieć na podłodze.