Z niecierpliwością przypisaną do jego charakteru spoglądał co chwila na zegarek na prawym nadgarstku. Przy okazji zastanawiając się ile jeszcze wytrzyma czekając na Ryu. Jeszcze minuta, a Nutty z pewnością zniknąłby z tego miejsca. Na szczęście chłopak zdążył się pojawić przed jego obliczem. W pierwszej chwili Nathan chciał go opierdzielić za takie spóźnialstwo, które oczywiście nie było częste u jego przyjaciela. Jednak widząc jak się zmachał biegnąc tu postanowił darować mu.
Uniósł delikatnie brew, gdy ledwo dysząc Ryu próbował się usprawiedliwić. Nawet i tu nie kazał mu gadać szybciej. Cierpliwie zniósł kilka minut, gdy białowłosy mówił. Na koniec Nutty lekko się uśmiechnął. To było całkiem dobre wyjaśnienie, zwłaszcza, że francuz wiedział o tym, iż chłopak nie lubił spędzać czasu w tłumie.
-Okej, okej... rozumiem. - machnął lekceważąco ręką. Po czym poklepał miejsce obok siebie. No przecież nie pozwoli mu tak stać. - Tym razem Ci wybaczę, następnym zaplanuje jakąś zemstę.
Jego twarz wykrzywił paskudny uśmieszek, jakby już w tej chwili planował coś naprawdę strasznego. Czekając aż chłopak usiądzie poszperał w swojej torbie, która grzecznie spoczywała obok jego tyłka i wyciągnął wodę. Czasami był zwolennikiem zdrowej żywności, a woda była zdrowa. Prawda. Podał ją Ryu i przekrzywił głowę podciągając nogi pod samą brodę. Oparł na kolanach ręce spoglądając z zaciekawieniem na przyjaciela.
-No... to mów dlaczego chciałeś się ze mną spotkać? Od samego rana nie myślałem o niczym innym.