Pokrecil w odpowiedzi glowka, nadgarstkami ocierajac kaciki oczu, by zetrzec lezki. Naprawde nie bylo zle... Bylo bardzo dobrze. O dziwo. Szkoda, ze to sie pewnie nie powtorzy... Chcialby, by to takie osoby jak Take do niego przychodzily, a nie jak tamten Pan z wczoraj.
Lezal pod nim, przygladajac sie z lekkimi rumiencami jak chlopak sie rozbiera, odrzucajac koszule na podloge za nimi. Czyli, ze teraz...
-Rozumiem...- Powiedzial cicho, odwracajac sie poslusznie na brzuszek. Z przyzwyczajenia siegnal po poduszke, wsuwajac ja pod swoje biodra, tak by pupa byla lekko wypieta, i by wszystko ulatwic nephilimowi.

Czujac jak przylega do niego cialo starszego, zadrzal lekko, zaciskajac dlonie na poscieli, ciut wyzej niz przy glowie.
Jak dotad bylo przyjemnie... Nawet bardzo... Co nie zmienia faktu, ze gdyby tylko mogl, teraz z pewnoscia ucieklby gdzie pieprz rosnie. Nie mial najmniejszej ochoty przechodzic przez to samo, przez co przechodzi co noc od nowa. Obojetnie, jak bardzo dzisiejszy klient byl mily. To wciaz boli, wciaz jest straszne i wciaz nie chce.
Spial sie caly ze strachu i nerwow, czujac jak cos sliskiego napiera na jego wejscie. To co sie w nie wsunelo, bylo jednak duzo chudsze i mniejsze, niz to czego sie spodziewal, wiec momentalnie sie rozluznil, a strach zostal stlumiony w mniejszym, lub wiekszym stopniu. Skrzywil sie delikatnie, gdy palec chlopaka sie w nim poruszyl, nie wywolujac o dziwo bolu, a tylko delikatny dyskomfort.
Aiden rozluznil sie po chwili calkowicie, wiedzac ze dzieki temu bol bedzie mniejszy i latwiejszy do zniesienia. Dobrze wiedzial, ze przy pierwszym palcu moze i nie boli, ale za to przy nastepnych...
Jeknal cichutko, czujac jak kolejny palec chlopaka sie w niego wsuwa, rozciagajac wejscie niebieskowlosego. Jednak nie zaprotestowal w zaden sposob, jedynie zaciskajac raczki mocniej na poscieli. Takeshi byl pierwszym klientem Aidena tej nocy, tak wiec chlopaczek byl w chwili obecnej ciasny i nieprzygotowany, co powoli sie jednak zmienialo.
Swoja droga... Nie pamietal, kiedy ostatni raz ktos sie obchodzil z nim tak delikatnie przed stosunkiem. Czasami ktorys z klientow okazywal odrobine serca i go przygotowywal, jednak zazwyczaj bylo to robione niestarannie i niedelikatnie, chyba jedynie po to, by uciszyc wyrzuty sumienia, targajace niektorymi mezczyznami. Byla takze druga opcja, a mianowicie taka, z, zdarzal mu sie Pan, ktory chcial by sam sobie to zrobil, tak w ramach dodatkowej rozrywki.

Zakwilil cichutko, gdy ciemnowlosy dodal trzeciego palca. Mimo wszystko, to bolalo. Nie tak mocno jak robienie tego bez przygotowania, ale bolalo. Mimo wszystko wiedzial, ze niedlugo zacznie robic sie przyjemnie, tak wiec nie protestowal ani nic nie mowil, a jedynie grzecznie lezal.
-N-nie przejmuj sie tym...- Powiedzial cichutko, lekko drzacym glosikiem, na chwile unoszac glowe i patrzac do tylu, na Takeshiego.- Wiem to... Prosze, nie zawracaj sobie tym glowy...- Postaral sie go przekonac, posylajac mu slaby, niesmialy usmiech. Swoja droga, to chyba pierwszy raz, gdy usmiechal sie do klienta... W ogole sie prawie nie usmiechal, odkad tutaj trafil.
Najwidoczniej jego slowa nie byly zbytnio wiarygodne, gdyz po chwili Aiden wydal z siebie cichy jek zaskoczenia, czujac jak sprawne palce nephilima sie z niego wysuwaja. Czyzby to juz...?
-P-prosze, nie przestawaj... Naprawde tego chce...- Powiedzial cichutko, chowajac czerwona buzie w poscieli. Nie byl zbytnio pewny swoich slow... Jednak mimo wszystko, to Takeshi byl tutaj najwazniejszy. On byl Panem. Skoro w tym wszystkim chodzilo o to, by byl zadowolony, a glowe zaprzataly mu jakies watpliwosci, zadaniem Aidena bylo je rozwiac, prawda?

Aiden przez chwilke milczal, starajac sie cos wydusic przez zacisniete gardlo. To bylo naprawde okrutne... Nie chcial tego, a i tak musial o to prosic. Juz nie raz mu sie to zdarzalo i nauczyl sie mowic te slowa automatycznie i bezuczuciowo, jednak z Takeshim to bylo co innego... Wydawal sie mily, czuly... Dobry. Inny od reszty.
-N-naprawde... Prosze, po prostu to zrob...- Powiedzial lamiacym sie glosem, usilnie starajac sie by zabrzmiec pewnie i przekonujaco, a jednoczesnie probujac powstrzymac cisnace sie do oczek chlopaka lzy.
Nie robil tego oczywiscie tylko ze wzgledu na obowiazki... Na ogol tak bylo, jednak nie dzisiaj. Bal sie, ze dla Takeshiego nie bedzie sie podobalo jesli nie zachowa sie w ten sposob i wtedy wiecej nie wroci. A bardzo, ale to bardzo chcial, by go jeszcze kiedys odwiedzil. Mozliwe, ze byl pierwsza osoba w ''Pademonium'' ktora polubil, oczywiscie nie wliczajac innych chlopcow.

Odetchnal w duchu z ulga, gdy ciemnowlosy dal sobie spokoj z wypytywaniem go. Bal sie, ze przy ktoryms pytaniu z kolei po prostu sie zalamie, rozplacze i powie ze nie chce tego robic, a to, ze wyszedl z pokoju nietkniety, z pewnoscia nie uciekloby uwadze Pani Grace. Wolal nie myslec, co by sie wtedy stalo... Przeczuwal, ze nawet gdyby sie tlumaczyl tym, ze taka byla wola Takeshiego, znalazlaby cos by go ukarac.
Jeknal cichutko, stlumionym przez posciel glosem, gdy palce chlopaka ponownie wsunely sie do jego wnetrza. Niemal od razuz znowu sie rozluznil, oddychajac gleboko i powoli. Z jego ust co jakis czas wychodzily kolejne ciche odglosy, w miare jak cialo w srodku sie poruszalo, drazniac jego wnetrze.
Uniosl lekko glowke, patrzac ze zdziwieniem,zalzawionymi lekko oczami na splecione dlonie.
-T-tak je...jest...- Wydusil z siebie, wtulajac buzie mocno w posciel, by stlumic zbyt glosne odglosy. Zadrzal mocno, czujac jak cos wiekszego niz palce napiera na jego wejscie.

Zakwilil cicho, czujac jak lezki wzbieraja mu pod zacisnietymi powiekami, wtulajac buzie mocniej w posciel, gdy meskosc chlopaka wsunela sie w niego, powoli lecz sukcesywnie zaglebiajac sie we wnetrzu niebieskowlosego. Oczywiscie bolalo, jednak o wiele, wiele mniej niz zazwyczaj, dzieki czzemu i Aiden sie szybciej uspokoil i przyzwyczail, teraz oddychajac gleboko i spokojnie, opierajac sie dlonmi o posciel i trzymajac buzke troche nad posciela.
Zdziwil sie nieco, gdy Takeshi w pewnym momencie zatrzymal sie, zastygajac w bezruchu. Cos nie tak...? Przez chwilke sie zaniepokoil, jednak usta chlopaka na skorze plecow szybko rozwialy jego watpliwosci. Staral sie wlasnie na tym skupic i nie zwracac uwagi na rozdzierajacy bol, w dolnej czesci plecow.

Zadrzal lekko, gdy chlopak mocniej zacisnal palce, zacisniajac ich splecione dlonie. Powolutku sie uspokajal, a jego cialem przestawaly wstrzasac drgawki. Takzze jego oddech przestawal byc dyszacy i urywany, a spokojny i gleboki.
-R-ro... Rozumiem... Nie martw sie, juz wszystko gra...- Zapewnil, obracajac lekko glowe i posylajac mu slaby, zamglony usmiech.
Nadal nie mial pojecia, dlaczego chlopak sie nie rusza, jednak powoli ten stan rzeczy stawal sie... Frustrujacy. Uczucie jego meskosci w srodku...