Wróciłem do domu wczesnym popołudniem od razu po lekcjach. To był naprawdę ciężki dzień... A teraz miałem cały dom dla siebie na najbliższy miesiąc. Moi rodzice wyjechali do babci, gdyż strasznie się rozchorowała. Ja zostałem sam, ze względu na szkołę. Calutki dom dla siebie... może kogoś zaproszę? Kolegę z klasy na noc lub kogoś? Fajnie by było... Samemu jest się smutno. Może jakieś filmy obejrzę. CHWILA! A kto mi będzie robił jedzenie? Jak tylko o tym pomyślałem, załamałem się... muszę sobie sam prowiant kupować. Dobrze chociaż, że dobrze gotowałem... Poszedłem do kuchni sprawdzić jakie mam na razie zapasy. Całkiem całkiem... Starczy na najbliższe cztery dni. Wyjąłem makaron i składniki na sos. Postanowiłem zrobić sobie spagetti...

Jak tylko usłyszałem dzwonek, odłożyłem wszystko i pobiegłem do drzwi. Miałem na sobie błękitny fartuszek kuchenny. Nie wiedziałem także, że na policzku miałem odrobinę sosu, który robiłem. Otworzyłem z zaciekawieniem drzwi. Kto to mógł mnie odwiedzić o tej porze dnia? JAk tylko ujrzałem mojego chłopaka, uradowałem się. Rzuciłem się mu na szyję i pocałowałem w policzek.
-Haru-senpai! Fajnie, że przyszedłeś... wejdź, robię spaghetti.-powiedziałem szybko i wpuściłem go do mieszkania, prowadząc do salony.-Rozgość się.

Spaliłem mega buraka czując jego język na swoim policzku. Przełknąłem ślinkę, pozwalając mu na wszystko. Lubiłem jak tak robił... Jednak nadal nie skończyłem robić spaghetti. Pogłaskałem go po włosach i odsunąłem się lekko.
-Idź do salonu. Skończę obiad i przyjdę-cmoknąłem go w policzek i pognałem z powrotem do kuchni cały czerwony. Nałożyłem dwie porcję, dla mnie i dla niego, chodź nie wiedziałem, czy przypadkiem już nie jadł. Zaniosłem do salonu i postawiłem na stole. Zdjąłem fartuszek i usiadłem przy nim.
-Mam nadzieję, że zasmakuje ci moja kuchnia...

Zarumieniłem się mocno, znajdując się na jego kolanach.. ale niech będzie. Wziąłem jego talerz i zacząłem go powoli karmić. Uważałem bardzo, by nie ubrudzić ani jego, ani siebie. Miałem także zdolności także to tej czynności niestety. Nawet nie zauważyłem, jak pochłonął cały talerz. Pocałowałem go w policzek w nagrodę, a potem sam zacząłem jeść, równie ostrożnie, chodź pewnie sos i tak był na całej mojej twarzy.

Zarumieniłem się bardzo mocno i odepchnąłem go od siebie delikatnie, jak skończył zlizywać ze mnie sos.
-Ja... ja nie jestem ... brudaskiem! Po prostu sos sam lata!-powiedziałem cały czerwony. Odwróciłem wzrok zawstydzony. Odwróciłem się lekko, ocierając jeszcze twarz rękawem.
-Etto... Co robimy?-zapytałem cicho-Mam dobre filmy, jakieś gry, albo się gdzieś przejść..?-spojrzałem na niego niepewnie i lekko się uśmiechnąłem. Przysunąłem się do niego i wtuliłem.

Wzdrygnąłem się lekko. Bardzo się bałem horrorów... Ale przytaknąłem w geście zgody. Wstałem i podszedłem do telewizora. Włożyłem do odtwarzacza płytę z jakimiś horrorami... należała do mojego taty, więc nawet nie wiedziałem co dokładnie na niej było, nie oglądałem nigdy. Wróciłem po chwili do Haru i podałem mu pilota.
-Wybierz proszę, ja się nie zna,...-podrapałem się po głowie zawstydzony. Wtuliłem się lekko w jego ramię, kładąc na nim głowę.

Oglądałem niepewnie. Cały czas kurczowo trzymałem się Haru... To było straszne i nie na jego nerwy. Z każdą chwilą wtulał się mocniej, mimo, że film jeszcze nie był najstraszniejszy. Nagle na ekranie zrobiło się ciemno, a po chwili wyskoczył jakiś potwór. Pisnąłem przerażony i wskoczyłem Haru na kolana, chowając twarz w jego szyi. Cały się trząsłem ze strachu. Złapałem w piąstki jego koszulę i przykleiłem się. Chyba nic by nie było w stanie mnie teraz odkleić.

Ostatnio edytowany przez Naoya (2013-08-27 22:53:30)