W gabinecie panował półmrok. Audrian zgasił światła a i okna zasłonił ciężkimi zasłonami. Jedynym światłem w pomieszczeniu był włączony telefon leżący na blacie. Siedział za biurkiem trzymając kurczowo słoik z cukrem na kolanach. Wyciągnął kolejną kostkę ze słoika i położył sobie ją na języku, gdy drzwi otworzyły się. W momencie wyłączył telefon i prawie że wyskoczył z fotela, by zaraz znaleźć się przy drzwiach. Zatrzasnął je z rozmachem za plecami chłopaka. Trzask, jakby rozbicie czegoś, rozbiegł się po pomieszczeniu. Zaraz też zmienił ustawienie w włączniku i gabinet się rozświetlił. Także chłopak mógł zobaczyć cały bałagan jaki panował w pomieszczeniu.
-Oczywiście, że jestem.
Pochylił się tak by jego szept trafił wprost do ucha ucznia. Jego ciepły oddech owiał jego kark. Profesor stał za  plecami ucznia ze słoikiem w ręku. W słoiku oczywiście znajdowały się kolorowe kostki cukru. A na jego twarzy pojawił się leniwy uśmieszek.
-Mówisz... konkurs. Ach tak... jakiś ma się odbyć. - przeczesał palcami włosy po czym kiwnął głową na  stół z chemikaliami. - W takim razie pokaż na co Cie stać... A ja powiem Ci czy dasz radę na konkursie czy nie.
Zrobił kilka kroków i oparł się o biurko. Jego zielone spojrzenie nie odrywało się od ucznia. Musiał przyznać, że był to uroczy chłopiec i miał niezwykły kolor oczu. Ponownie kiwnął głową zachęcając go do pracy. Kolejna kostka cukru znalazła się na jego języku.

Niejednego osobnika bałagan w tym gabinecie przegnał. Ale jak to się mówi, tylko osoby inteligentne potrafią zapanować nad chaosem. A przecież Audrian taki był. Jego przenikliwe spojrzenie było skierowane wprost na ucznia, który o dziwo odważył się i stanął w końcu przy stole. Chemik patrzył w jaki sposób chłopak zabiera się do pracy.
-Pokaż mi coś takiego co mnie zaskoczy, zafascynuje lub zainteresuje w jakiś sposób, a już pozwolę Ci iść na konkurs.
Odepchnął się od biurka i zrobił kilka kroków w stronę stołu z chemikaliami. Teraz będzie krążył wokół chłopaka niczym sęp nad padliną. Był wymagającym nauczycielem i bardzo trudno go zadowolić. Cmoknął nieco głośniej, gdy cukier rozpuścił się na jego języku. Stanął tuż za plecami Sarlona i pochylił nieznacznie, zerkając ponad jego ramieniem na jego ręce.
-Powiedz... . - mruknął i oparł prawą dłoń na ramieniu chłopca, zsunął ją powoli w dół przez przedramię, aż zatrzymał palce na nadgarstku, tuż przy rękawiczce. -Co ci się stało w dłoń? - wsunął palce w rękawiczkę powoli zsuwając ją z jego smukłej dłoni.

Kiedy już zsunął rękawiczkę i odrzucił ją gdzieś na bok, palcami przesunął po bliźnie. Delikatnie opuszkami niczym piórkiem sunął po niej, jakby dotyk mógłby go zaboleć. Badał dokładnie strukturę blizny praktycznie zapamiętując ją na pamięć. Zerknął na swojego ucznia, który z zamiłowaniem unikał jakiegokolwiek kontaktu z profesorem. Nie wiedzieć czemu Audrian poczuł sympatię do tego chłopca. Był drobny, słodki i lubił chemię, bo z jakiego innego powodu miałby tu przychodzić. Przecież nie dla niego.
-Takie popisywanie jest niestety głupie.- rzekł dość ostrym tonem. -No, ale masz to za sobą. Złe dni odeszły, a teraz zajmij się chemią uważając na to co robisz, nie chciałbym, żeby stała ci się krzywda.
Chwycił jego dłoń w swoją zaciskając nieco na niej palce. Co do plotek... chyba wszystkie dotyczące jego osoby były prawdziwe. Nie wstydził się swojej orientacji i nie obawiał się czasami podotykać uczniów. Oczywiście, gdy oni nie mając nic przeciwko. Ale w jego obecności chyba nikt nie śmiałby mu odmówić.

Ostatnio edytowany przez Audrian (2014-04-25 21:36:30)

Pod nosem profesora pojawił się delikatny uśmieszek, bowiem zwrócił uwagę, na to iż chłopak odsunął się od niego. Może powinien uznać to za pewną obrazę, jednak jego zawiły umysł zupełnie inaczej to odebrał. Zdobycz. Audrian był jak drapieżnik, który szukał swojej zdobyczy. A teraz takową znalazł. Słodkiego, małego chłopca...
O ileż zabawniej byłoby, gdybyśmy robili teraz coś innego niż bawili chemikaliami.
Chyba pierwszy raz coś takiego przebiegło mu po głowie. Stojąc dalej za jego plecami praktycznie nie patrzył na to co robił. Był zajęty własnymi myślami, które ochoczo przewijały się przez jego mózg. Mogli zająć się czymś o wiele przyjemniejszym. Nagle wszystko stało się takie zwykłe. Spojrzał probówki z lekkim uznaniem. Szybko mu to wyszło, ale przecież mógł się trochę nad nim poznęcać, prawda?
-Hm... nieźle, nieźle. A znasz jeszcze jakieś sztuczki? uniósł lekko brwi opierając się tym razem o stół z chemikaliami. Założył ręce na klatce piersiowej i nieco pochylił w stronę chłopaka. -Pewnie masz jakiegoś asa w rękawie... mówiłem pokaż na co cie stać. zakończył z upiornym uśmieszkiem.

Oj tak, tylko wprawny obserwator taki jak Audrian zauważyłby podwiniętą koszulkę chłopaka. Aż go w dołku ścisnęło. [i]Ciekawe czy ta skóra jest tak delikatna na jaką wygląda[i], przeszło mu przez myśl, ale nie śmiał spróbować. Był nauczycielem, znajdował się teraz w gabinecie w szkole, a on niestety był jego uczniem. Ileż by dał by w tej chwili być jego znajomym z klasy niźli profesorem. Spoglądał teraz na jego ręce, musiał odwrócić od niego swoje myśli. A najlepszym sposobem była właśnie chemia. Kiedy skończył swój pokaz i patrzył na niego z tą iście seksowną minką, nie mógł powiedzieć 'nie'.
-Ts.. tak wystarczy byś dostał się na konkurs. Ale.. - złapał go za prawą dłoń przysuwając ją do siebie z taką siłą, że chłopak mimo usilnej woli i tak będzie musiał się przesunąć. -Co mówiłem o tym byś uważał co robisz. Wiadomo co by się stało, gdybyś źle wszystko odmierzył... ponownie zraniłbyś się w rękę. A dla chemików ręce są najważniejsze.
Pochylił się i wargami leciutko musnął końce palców Alexa. To chyba nie podchodziło pod molestowanie. Jednak w kolejnej chwili puścił go i wyprostował się niczym struna.

W sumie anime jeszcze nie wyszło ale to się zwie Bad Medicine Infectious Teachers ^^

Też będę oglądać, na razie oglądam co innego ^^

Widział jego spojrzenie. Nawet nie musiał podnosić wzroku na jego twarz, by wiedzieć jaki on ma wyraz buźki. Szczere zaskoczenie jego zachowaniem. Może to była szczera troska nauczyciela, a może po prostu stwierdził, że jest na tyle uroczym chłopcem, że warto jednak zwrócić na niego uwagę. Uśmiechnął się delikatnie, gdy wyrwał mu rękę z dłoni. Oparł ją o stół i w końcu podniósł wzrok na jego twarzyczkę. Zacisnął palce na blacie, aż kłykcie mu zbielały. Miał ochotę ponownie dotknąć go. Jego drobną dłoń i szczupłe paluszki.
-W takim razie na pewno dasz radę na konkursie.
Rzekł pogodnie. Nie odrywał od niego zielonego spojrzenia. Uważnie przypatrywał się jak sprząta miejsce pracy, aż się zlitował. Zlitował się do takiego stopnia, że obszedł chłopaka i chwycił go za dłonie pochylając nad uchem. Szeptał cichutko, aby się uspokoił.
-Nie ma się czego bać, nie ugryzę Cie. -powiedział i się roześmiał. Miał zamiar go jakoś rozluźnić. Za pomocą jego rąk zaczął odkładać wszystko na swoje miejsce. -Widzisz... radzisz sobie świetnie, nie musiałeś się tak martwić tym spotkaniem.

Nie spodziewał się takiego obrotu spraw. Był raczej przekonany, że chłopak wyrwie się z jego objęć i ucieknie, gdzie pieprz rośnie. A ten proszę oparł się o niego. Profesor poczuł przyjemne ciepło na klatce piersiowej, to on tak się rozgrzał, czy może jego uczeń był gorący. Otworzył szeroko oczy, ale nie był zaskoczony, raczej mile połechtany tym, że chłopak go nie odrzucił. Nosem trącił delikatnie ucho Alexa.
-Naprawdę chcesz być ugryzionym właśnie przeze mnie?
Spytał grzecznie. Nie chciał nagle stać się agresywny, gdyż mógłby spłoszyć swoją myszkę, która to dopiero wynurzyła się z norki. W każdym razie mógł go rzucić na biurko i zrobić co by zechciał, ale coś... coś mu na to nie pozwalało. Jego sumienie podpowiadało mu, że z tym chłopcem trzeba postępować ostrożnie, delikatnie, by go nie wystraszyć. Dalej trzymając go za ręce objął go tak, że Alex swoje ręce miał ułożone w krzyż na klatce piersiowej. Audrian oparł brodę na jego ramieniu.
-Jesteś tego pewien... mogę Cie jeszcze wypuścić.