Dzielnie zniósł ból z pełną świadomością, że pamiątek po tej nocy tak łatwo nie ukryje, gdy będzie chciał wyjśc na miasto. Z pewnością Hikaro zostawi ślady na jego ciele i chociaż nie widział teraz swoich nadgarstków i tak wiedział, że zaczęły się na nich robić siniaki. Nie musiał widzieć, on był tego pewny. Miyo należał do tego typu osób, którym robią się siniaki od najmniejszego stuknięcia. Może nie było to szczególnie pożądane w jego zawodzie, ale dało się to znieść. Gorzej by było, gdyby przeszkadzało w pracy.
- Nieposłuszną ofiarę kara się najchętniej, prawda?
Odpowiedział pytaniem na pytanie, nie otwierając przy tym oczu. Starał się zachować jak największą kontrolę nad swoim ciałem. Szczególnie teraz, kiedy partner zaczął się nad nim znęcać. Był strasznie spięty, a mięśnie drżały mu z wysiłku. Było mu tak gorąco, że miał wrażenie, że ktoś wrzucił go do kotła. Miał wielką ochotę na to, żeby krzyczeć. Żeby prosić o litość. Jednak byłoby to wbrew jemu samemu. On nigdy nie błagał o takie rzeczy. Nigdy.

Czuł, że zaraz nie wytrzyma. Na przemian otwierał oczy i usta i zamykał, wyginał ciało w łuk oraz prostował je, wiercił się strasznie, próbując w jakiś sposób uciec od tej tortury. Jedak dodatkowo cała sytuacja strasznie mu się podobała. Ostatnio było strasznie nudno, chociaż jeden mężczyzna stanowił dla niego godną uznania rozrywkę. Jego jedynym zadaniem było nie skończyć zbyt wcześnie. Wiedział, że gdyby na to sobie pozwolił, mógłby się spotkać z niezadowoleniem ze strony klienta. Albo Hikaro po prostu by go wyśmiał... Tak czy siak nie chciał dochodzić zbyt wcześnie, bo po co? Cała zabawa pójdzie na marne, a póki co nawet nieźle się bawił. Jęczał z przyjemnością, w każdej chwili podnosząc głos coraz donośniej. Niebywałe gorąco zalewało go falami, a każda komórka na ciele krzyczała. Jak on uwielbiał ten stan! Jednak bardziej lubił sprawy, które dzieją się kilka etapów później. Ale na nie widocznie będzie jeszcze musiał poczekać.
Nie odpowiedział na słowa Hikaro, uznając, że nie musi już nic mówić. Zamiast tego tylko cicho zachichotał. Nie trwało to jednak długo, ponieważ znacznie bardziej wolał wrócić do jęczenia prosto w ucho partnera. Kto wie... może i jemu stan Miyo chociaż trochę się udzieli?

Jego ciało opadło na chłodną pościel, a że był rzucony jak przysłowiowy "worek ziemniaków", tak się też zachował. Głowa poleciała mu nieco do tyłu, uświadamiając, że po tym rzucie Miyo będzie czuł swoją szyję przez najbliższe kilka dni. W oczach chłopaka błysnęło coś na kształt pretensji, pomimo że jego ciało zareagowało jak najbardziej pozytywnie.
Słysząc pochwałę od klienta, nie wiedział za bardzo jak zareagować, jednak zrodziło się w nim coś w rodzaju poczucia dumy i samo-satysfakcji. Mimo tego Miyo był świadomy tego, że nie może spocząć na laurach. W końcu jego prawdziwa praca dopiero się zaczynała.
- Widzisz kurtynę, zawieszoną na tamtej ścianie?
Zapytał, wskazując palcem na czerwony materiał.
- To nie jest tylko ozdoba, za nią znajduje się gigantyczne lustro, dzięki któremu nie przegapi się żadnej reakcji ze strony partnera. Dodatkowo akt penetracji widać doskonale z każdej strony.
W tym momencie Miyo przerwał, sięgając ręką pod jedną z poduszek. Spojrzał Hikaro w oczy, a w ręku trymał malutki kluczyk na złotym łańcuszku.
- Pod łóżkiem jest skrytka, którą sam zrobiłem. W niej znajdują się zabawki, które dają rozkosz i ból o wiele intensywniejszy od śmieci w tamtej szafie. Niejedna z nich napawa obrzydzeniem od samego patrzenia. Musiałem to wszystko schować, ponieważ te rzeczy są uznawane za nielegalne w naszym okręgu i dom nie zgodził się na ich przechowywanie.
W trakcie swojego małego monologu, Miyo nie przestawały błyszczeć oczy.
- Żaden z klientów, których obsługiwałem jeszcze z nimi nie obcował. I gwarantuję ci, że od tego krew będzie kapała na dywan, a dodatkowo nie będzie do końca wiadomo czyja. Połącz to z lustrem za kurtyną, a gwarantuję ci noc, o której nie zapomnisz.
Chłopak postanowił odsłonić wszystkie karty i zaproponować coś, czego jeszcze nigdy nie proponował. Sam stwierdził, że Hikaro na to zasługuje.
- Tak jak powiedziałeś, jestem dziwką. A twoim zadaniem jest pokazanie jak dziwki należy traktować.
W tym momencie chłopak podniósł się i zawiesił klientowi kluczyk na szyi, uśmiechając się przy tym tajemniczo.
- Masz na tyle odwagi, by przekroczyć tą granicę...?