Nim zdążył upewnić go w owym przekonaniu już czuł na swoim ciele delikatny ciężar. Drugiego ciała, tego chłopaka, który tak wrył się w jego myśli i najwyraźniej nie zamierzał zostawić ich w spokoju.. Ale to urocze. A on pachniał całkiem przyjemnie. Może trochę jak dziewczyna.. Ale to nie miało teraz większego znaczenia. Shiroi lekko wyciągnął ręce i objął go na krótką chwilę. Takie zbliżenie wystarczyło, aby stwierdził, że zdecydowanie podjął dobrą decyzję.. I nie zamierza jej żałować. Ani trochę.
- W porządku, już dobrze. - Zaśmiał się cicho na jego reakcję. Kto by pomyślał, że taki mały, niemalże niewinny gest z jego strony sprawi, że blondyn będzie nosił się teraz z uśmiechem wymalowanym od ucha do ucha. Przynajmniej on. Swoją drogą całkiem zabawnie muszą momentami razem wyglądać. Abel - taki wiecznie zadowolony, uśmiechnięty, czysty, promieniujący.. I Shiroi ze swoim wiecznie zmęczonym i niezadowolonym wyrazem twarzy, bijącym chłodem i ciemnością.. Całkowite przeciwności. Kto by pomyślał..
- Nie mam nic przeciwko. - Odparł szczerze odsuwając się od stolika i prostując. Był zadowolony z takiego obrotu sprawy. Jeśli dobrze pójdzie to chłopak pojawi się w jego mieszkaniu szybciej niż tak naprawdę myślał. Najchętniej już dzisiaj przeniósłby do siebie wszystkie drobiazgi do niego należące. Z drugiej strony nie wolno się tak śpieszyć bo znając życie coś nie pójdzie tak jak powinno.. Tego by nie chciał.
Zapłaciwszy za obie herbaty - ,,znaj dobre serce potwora i wskocz w jego ramiona", zbliżył się do Abla, a następnie w stronę wyjścia.
- Więc chodźmy.