- Rozumiem. Jesteś przystojny, miły, skromny... nic dziwnego. - Robert znowu przyjął pozycję półwiszącą.
- To może ja jednak idę, wiesz, powiedz Ryu, że idę zaparkować Bulbuzatora na pobliskim drzewie...
Już chciał wychodzić, kiedy kopnął nogą jakieś pudło. Ach, to paczka, którą miał doręczyć. Wziął ją w ręce. Była dość ciężka. Pewnie były w niej jakieś książki. Cholera, przecież i tak musi poczekać na Ryu, żeby podpisał mu pokwitowanie.

Udało mi się znaleźć około 10 pudeł, które mogliśmy wykorzystać. Miałem nadzieję, że to wystarczy. Nawet odkryłem położenie mazaka, którym mogłem maznąć fachowe podpisy. Po wykonaniu wszystkich tych czynności wyszedłem z magazynu. I zastałem dziwną scenę. Robert zwisał na kontuarze, a obok niego Kaito z miną, mówiącą że lekko nie ogarnia sytuacji. Po chwili Rob podniósł się, mruknął coś do Kaito i zaczął zbierać się do wyjścia. Dezercja w obliczu próby! Już miałem coś na ten temat powiedzieć, ale Rob potknął się o coś i schylił się żeby to podnieść. Była to nieznana mi paczka. W sumie jest listonoszem, więc pewnie ją przyniósł i zapomniał. Norma. Uśmiechnąłem się do siebie. Podszedlem do dwójki, po drodze odstawiając pudła i otrzepując ręce z kurzu.
- Czyżbyś o czymś zapomniał, Rob? Czy po prostu paczka przeszkodziła ci w dezercji? - zapytałem uśmiechając się do niego lekko złośliwie. - Wiesz, że liczyłem na twoją pomoc. - Tym razem mój uśmiech nie był złośliwy, tylko smutny.

Ostatnio edytowany przez Ryurein (2013-08-17 18:09:34)

Buziak dla doręczyciela, ale sobie wymyślił. Zaśmiałem się w duchu. Chyba jednak lubię to jego błaznowanie. Odsunąłem się kawałek i odstawiłem na bok paczkę bo była trochę ciężka. Jeśli to nowe książki to chyba się pochlastam. Jeszcze nie skończyliśmy ogarniać tego co tu jest, a już nam roboty dokładają. Westchnąłem i odwróciłem się z powrotem do Roba. I co ja mam zrobić? A... raz się żyje. Zbliżyłem się jeszcze bardziej i złapałem za filtr maski. Pociągnąłem głowę Roba w dół, a następnie delikatnie odchyliłem maskę do góry. wziąłem głęboki wdech, jakbym skakał na głęboką wodę i  musnąłem wargami kącik ust Roberta. Poczułem, że lekko zesztywniał. Ja natomiast odsunąłem się i założyłem maskę na miejsce.
-To gdzie mam się podpisać? - uśmiechnąłem się.

Ostatnio edytowany przez Ryurein (2013-08-17 19:17:25)

Zerknął w stronę drzwi od zaplecza, skąd wyszedł Ryu z pudłami. Kiedy ta dwójka zaczęła ze sobą rozmawiać, po prostu się zaczął im przyglądać z uwagą i przysłuchiwać. Zdziwił się kiedy Ryu dał całusa Robertowi. Zamrugał parokrotnie powiekami.
-Jesteście parą, czy taka poczta u was jest dziwna?- zapytał całkiem poważnie. Bo różnych rzeczy mógł nie wiedzieć. Zresztą.. machnął na to ręką. Wziął jedno pudło, które przyniósł Ryurein, podpisane jako "kryminały". Zapewne będzie w stanie odróżnić o czym jest dana książka. Ruszył z kartonem do półek i zaczął przeglądać poszczególne książki.
-Dramat- stwierdził odkładając tomik na miejsce.
-Kryminał.- powiedział do siebie i zapakował ową książkę do pudełka.

Dotknął mojej maski.
Może to nie było jeszcze to, o co prosił, ale też może być. Maska była wszelako częścią jego ciała. Jednak tak łatwo nie miał zamiaru dawać za wygraną i po prostu podać kartki Ryu. Poza tym jeszcze nie wychodził, obiecał przecież pomóc. Co chwila "przez przypadek" przestawiając, łapiąc za rękę i dosuwając się do Ryu, również zaczął przeglądać regał drugi. To zemsta za to, że powiedział, że nie są parą. Ależ są, tylko Ryu o tym jeszcze nie wie. Wziął pierwszy wolumin w dłonie.
"Zew Cthulhu" ... sądząc po okładce coś przyrodniczego, idzie do paki z "literaturą popularnonaukową".
"Zbrodnia i kara" ... prawo i finanse.
"Biologia" autorstwa Villego. Toż to jest płyta chodnikowa, nie książka. Niestety, z braku takowego działu, idzie do popularnonaukowych.
"Słownik slangu japońskiego". Otworzył go na przypadkowej stronie, poczytał i sam do siebie się uśmiechnął. 
- Słuchajcie tego. "Tsundere  - proces rozwoju charakteru postaci, występujący w kulturze masowej, w którym osoba z początku zimna, oschła i nieufna powoli otwiera się ku innym osobom i odkrywa swoją wrażliwą stronę." - Robert spojrzał znacząco na Ryu. - O, albo "hentai". Nie, pewnie to znacie. "Tentacle"... dobra, tego wam nie przeczytam. "Bishonen". To o mnie. "Moe". Fuj. A, jeszcze to, zobacz - trzymając palec na haśle, zaszedł Ryu od tyłu i przełożył nad nim ręce, w ten sposób go obejmując. Położył mu głowę na ramieniu, zginając przy tym kolana.
- No, spójrz tutaj...

Czy on mógłby przestać mi przeszkadzać. Za co mnie to spotyka? Komu w poprzednim życiu zaszkodziłem, ze teraz się karma mści?Tak rozmyślając w ogóle nie zwracałem uwagi na jego poczynania segregacyjne. W ogóle starałem się nie zwracać na niego uwagi. Jeszcze by coś sobie w tym łbie wymyśli i miałbym przerąbane totalnie. Obserwowałem go tylko co jakiś czas kątem oka. Nawet jego czytanie słownika przeszło mi kolo ucha bez zbytniego efektu. Zaciekawiło mnie tylko czemu akurat wybiera hasła o tej konkretnej tematyce. I czemu przy "tsundere" się na mnie tak dziwnie spojrzał. Jednak gdy zaczął mnie napastować już tak konkretnie spojrzałem w ten jego słownik.
- No o co chodzi? Wiesz, że trochę mi to... - nie zdążyłem dokończyć zdania gdyż w dalszej części księgarni rozległ się łomot jakby zawalił się cały dach. A przynajmniej jakby tona książek spadła z półek. Szybko wywinąłem się z objęć Roberta i pobiegłem w kierunku hałasu.

Na miejscu zobaczyłem pobojowisko. Koło regału leżała sterta książek z której właśnie wyczołgiwał się Kaito. Chyba próbował dostać się do najwyższych półek i skończyło się to tragicznie. Natychmiast podszedłem do niego żeby sprawdzić, czy nic mu nie jest. W końcu nie chciałem mieć go na sumieniu.
- W porządku? Nic sobie nie zrobiłeś? Wezwać lekarza?- Zapytałem z niepokojem lekko go obmacując po ramionach.

Ostatnio edytowany przez Ryurein (2013-08-18 23:51:02)

- No skoro tak twierdzisz. - powiedziałem niezbyt przekonany.- Tylko jakby coś się działo to wołaj. I lepiej nie właź na tą drabinę. Książki z góry zbierze Rob. W końcu po coś go tu mamy, nieprawda? - uśmiechnąłem się do Kaito. - To idę wracać do pracy. I może lepiej sprawdzę jak on to układa. Tak na wszelki wypadek.- Dodałem już do siebie.
Gdy wróciłem do Roba dalej był on zajęty czytaniem słownika. Ach cały on, jak się nie przypilnuje to się będzie lenił.
- Kaito spadł z drabiny jak próbował sięgać do wyższych półek. Na szczęście nic mu nie jest. - powiedziałem na wypadek gdyby się martwił. - To co tak bardzo chciałeś mi pokazać?